Haniye ارسال شده در مهر 6، 2014 اشتراک گذاری ارسال شده در مهر 6، 2014 معیار وطن بودن چیست؟ http://img1.tebyan.net/big/1391/02/2211614517516321846324376196128162110170213.gif امام زمان علیه السلام «و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواة حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجت الله علیهم » در حوادثی که پیش می آید، به کسانی مراجعه کنید که حدیث ما را نقل می کنند، بدرستی که آنها حجت من بر شما و من حجت خداوند بر آنها هستم. سوال : کسی که موقتا مثلا برای ده سال (کمتر یا بیشتر) به جایی می رود و ساکن آنجا می شود، (مانند کارمندان و...) آیا آن شهر وطنش محسوب می شود؟ و معیار برای وطن محسوب شدن چیست؟ حضرت آیة الله خامنه ای(مدظله): مادامی که قصد ماندن همیشگی در جایی نداشته باشد وطن محسوب نمی شود مگر آنکه آنقدر بماند که عرفا بگویند آنجا وطن اوست. حضرت آیة الله فاضل لنکرانی(ره): ظاهرا محلی را که انسان به عنوان وطن جدید انتخاب می کند به صرف نیت، توطن و سکونت دائمی در آن محل، آنجا حکم وطن را پیدا نمی کند. بلکه باید مدتی بماند تا عرفا صدق کند آن محل وطن و مسکن اوست و این مدت به لحاظ اختلاف موقعیت و شغل و امکانات افراد، کم و زیاد می شود. ممکن است نسبت به فردی پس از ماندن مدتی کوتاه صدق کند و نسبت به فردی دیگر پس از مدتی طولانی. و ملاک کلی همان صدق عرفی است. لازم به ذکر است که در موارد مشکوک اگر شخص قصد اقامه نکرده باید احتیاط کند و نماز را جمع بخواند.(جامع المسائل141/2) حضرت آیة الله بهجت(ره): کافی نیست و معیار صدق وطن است. عرفا اگر به قصد همیشه ماندن مدتی بماند که صدق عرفی نماید وطن محسوب می شود. حضرت آیة الله مکارم شیرازی(مدظله): هر گاه قصد داشته باشد برای مدت طولانی مثلا یک سال یا بیشتر در آنجا بماند به منزله وطن اوست. حضرت آیة الله صافی گلپایگانی(مدظله): در فرض سوال محل مذکور وطن او محسوب نمی شود و وطن شدن جایی برای کسی موقوف بر قصد توطن است. حضرت آیة الله تبریزی(ره): در فرض مزبور نماز او تمام و روزه گرفته می شود، اگر چه کمتر از ده روز بماند. بخش احکام اسلامی تبیان لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
ارسال های توصیه شده
بایگانی شده
این موضوع بایگانی و قفل شده و دیگر امکان ارسال پاسخ نیست.